29 April 2011

Stolpersteine | Struikelstenen

Eerder op de dag aan de Gijsbrecht van Amstelstraat 253 | Earlier today at the Gijsbrecht van Amstelstraat 253

Gunter Demnig plaatst de Struikelstenen voor ons huis| Gunter Demnig installs the Stumbling Blocks in front of our house

Hans Roos vertelt de geschiedenis van Abraham en Sara Denneboom -Katoen | Hans Roos explains the history of Abraham and Sara Denneboom - Katoen

(Please, scroll down for English)
Hoe leg je uit aan een jongen van 7 jaar waarom er voor ons huis struikelstenen geplaatst zullen worden? Waar begin je met vertellen over de Tweede Wereldoorlog?
We hebben het simpel gehouden en onder andere kort verteld dat heel veel Joodse mensen meegenomen werden uit hun huizen en daarna doodgemaakt werden. Ook de mensen die toen in ons huis woonden.
Vandaag werden er op verschillende adressen in Hilversum struikelstenen geplaatst. Vanmiddag dus ook twee stenen voor ons huis, om te herdenken dat het echtpaar Abraham Denneboom en Sarah Denneboom-Katoen er gewoond hebben. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn deze Abraham en Sarah eerst naar Westerbork gebracht en daarna op 16 april 1943 vermoord in Sobibor.
Toen de stenen voor ons huis werden geplaatst was dat een indrukwekkende gebeurtenis.
Een jaar of vier geleden googlede ik ons adres, ik had niet verwacht dat ik meteen een Joods archief zou tegenkomen met de namen en een deel van de geschiedenis van twee mensen. Gewone mensen die net als wij nu, toen ook waarschijnlijk met veel plezier in dit huis gewoond hebben. En vast, net als wij, nog veel plannen hadden. Grote plannen en ook kleine zoals het nodig moeten schilderen van de kozijnen. De oorlog werd hierdoor erg persoonlijk en kwam heel dichtbij.
Toen ik hoorde dat de Duitse kunstenaar Gunter Demnig door de Joodse Gemeente in Hilversum was uitgenodigd om door het plaatsten van deze stenen onze Joodse medeburgers blijvend te herinneren bij hun laatste (t)huis, hoopten wij dat dit ook voor Abraham Denneboom en Sarah Denneboom-Katoen mogelijk zou worden.
Morgen plaats ik nog een kort filmpje. Nu wat foto's.



Samuel en Hans leggen steentjes uit Israel op de stenen | Samuel and Hans are putting stones from Israel on the Blocks


Vergeet-me-nietjes van onze buren

Verslag van de lokale tv | Report on local television.

How do you explain to a & year old boy, why stumbling stones will be placed in front of our home? Where to begin when explaining what the Second World War was all about?
We kept it simple and explained in brief that many Jewish people were taken from their homes and then were killed. Even the couple that then lived in our house.
Today there were, at various addresses, many stumbling stones placed here in Hilversum. This afternoon, two stones where placed in front of our house, to commemorate the couple Abraham and Sarah Denneboom-Katoen that lived here. During the Second World War, Abraham and Sarah where deported first to Westerbork and later to Sobibor where they both where killed on April 16, 1943.
It was very impressive when the stones were placed in front of our house.
Four years ago, I googled our address, I did not expect that I would immediately encounter a Jewish archive containing the names and part of the story of these two people. Ordinary people like us. With ordinary plans and probably then enjoying the house. They must have had big plans and small plans for the future. I'm sure that they also had the same kind of things on their to-do-list. (I was wondering if they had to paint their window frames, like we have to do now. The Second World War became very personal and very close, in time and emotions.
When I heard that the German artist Gunter Demnig was invited by the Jewish Congregation in Hilversum, I hoped that he would come to our address to. So that we and the people that will live here in the future will remember our Jewish fellow citizens.
Tomorrow I will place a short film of today's ceremony. For now, some pictures.

1 comment:

Marsha Valk said...

Dat is inderdaad indrukwekkend. Ik denk wel eens aan wat voor mensen er in mijn huis hebben gewoond in het verleden en wat die mensen/gezinnen hebben meegemaakt. Ook mijn huis stond er in de oorlog al... Ik vind het mooi en bijzonder dat jij iets van deze vorige bewoners weet. En nu die stenen daar liggen, zullen ze niet vergeten worden!